- kartacz
- сущ.• картечь* * *♂, мн. Р. \kartaczy/\kartaczów уст. воен. картечь ž* * *м, мн Р kartaczy / kartaczów уст. воен.карте́чь ż
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
kartacz
Смотреть что такое "kartacz" в других словарях:
kartacz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. a; lm D. y || rzad. ów {{/stl 8}}{{stl 7}} pocisk armatni z żelaznymi kulkami lub odłamkami metalu w środku, rozpryskującymi się przy wybuchu; używany do połowy XX w. przeciwko nacierającej piechocie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kartacz — m II, D. a; lm M. e, D. y a. ów 1. hist. «pocisk armatni wypełniony żelaznymi kulkami lub siekańcami» 2. blp «kulki, siekańce wypełniające te pociski» ‹niem.› … Słownik języka polskiego
List of Polish cuisine dishes — Below is a list of dishes found in Polish cuisineoups* barszcz beetroot soup, ubiquitous among Slavic nations * chłodnik cold soup made of soured milk, young beet leaves, beets, cucumbers and chopped fresh dill * czernina duck blood soup * flaki… … Wikipedia
Польская кухня — Бигос … Википедия
картечь — и, ж. cartouche f. патрон, заряд> пол. kartacz, нем. Kartätsche. 1. Артиллерийский снаряд, начиненный круглыми пулями, для массового поражения живых целей на близком расстоянии. БАС 1. Запорожцы жарко полезли было на вал, но встречены сильною… … Исторический словарь галлицизмов русского языка
kartaczowy — przym. od kartacz Działo kartaczowe. Ogień, wystrzał kartaczowy … Słownik języka polskiego
